مصحف گم شده ی قرآن

عصر یک روز سیه بار دگر مُصحف قران خواندم
ساعتی غاشیه و بحر غمش آیه ی هجران خواندم
از برای دل پر درد بشر فال زدم با دل خون
دیدم آدم به خودش چَشم بُوَد ، آیه ی انسان خواندم
پرسشی بود مرا ،از حرمش چونکه جوابی نرسید
پس از آن مار و بشر مات شدم ، سوره ی کنعان خواندم
حرف کنعان شد و یعقوب غمش باز ثریا را سوخت
بحر تسکین دلش آیه ی قصر و شرفِ یوسفِ پنهان خواندم
دیدم او را که رود چون شبهی سوی فضا دست افشان
گفتمش راه نداری به کجا ؟! آیه ی سلطان خواندم
ناگهان چشم گشودم به جهان دیدم من
بُوَدَم جهل مرکب متداول سندِ مَخلصِ بُرهان خواندم
هدهدش آمد و گفتم که برو در وطنش یار سلیمانیِ من
که من الساعه برایت خبرِ آمدن پادشهِ مُلکِ سلیمان خواندم
.
حسین سلیمانی (میثم )
------------------------------------------------ پ . ن :
آیه سلطان : الرحمن 33
ای گروه جنّ و انس! اگر می‌توانید از مرزهای آسمانها و زمین بگذرید، پس بگذرید، ولی هرگز نمی‌توانید، مگر با سلطان ( امام )
آیه ی انسان : قیامت 14 بَلِ الْإِنسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ
مخلص برهان :یوسف 14 ، همراه با تفسیر آیه